ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

 

  • ความหมายของคำว่า ' กระดังงา '

    กระดังงา  หมายถึง น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cananga odorata (Lam.) Hook.f. etThomson ในวงศ์ Annonaceae ดอกหอม กลีบบาง มี ๖ กลีบดอกใช้กลั่นน้ำมันหอมได้, กระดังงาใหญ่ สะบันงา หรือสะบันงาต้น ก็เรียก. (เทียบมลายู canaga, kananga); พรรณไม้ชนิดนี้มีพันธุ์หนึ่งเป็นไม้พุ่ม ดอกมักมีกลีบมากกว่า ๖ กลีบหอมอ่อน เรียกว่า กระดังงาสงขลา [Cananga odorata Hook.f.et Thomson var. fruticosa (Craib) J. Sinclair].

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กระดังงาจีน

    น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Artabotrys hexapetalus (L.f.) Bhandariในวงศ์ Annonaceae ดอกหอมจัด กลีบหนา มี ๖ กลีบ ก้านดอกเป็นขอ, สะบันงาจีน ก็เรียก.

  • กระดังงาเถา

    ดู การเวก ๓.

  • กระดังงาลนไฟ

    (สํา) น. หญิงที่เคยแต่งงานหรือผ่านผู้ชายมาแล้ว ย่อมรู้จักชั้นเชิงทางปรนนิบัติและเอาอกเอาใจผู้ชายได้ดีกว่าหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน.

  • กระดาก ๑

    ก. รู้สึกขวยเขิน, วางหน้าไม่สนิท, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทําเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย.

  • กระดากกระเดื่อง

    ก. สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน.

  • กระดาก ๒

    (กลอน) ก. กระเดาะ, กระดก, เช่น สิ้นทั้งพันปากกระดากลิ้น,สิบปากกระดากลิ้นเคี้ยวฟัน. (รามเกียรติ์ ร. ๑). (อะหม ตากว่า กระเดาะปาก).

  • กระดาก ๓

    น. ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง เช่น กระดากกระโดนดําดง. (ม. ฉันท์มหาพน).

 

พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒