กระดวง หมายถึง (ปาก; เพี้ยนมาจาก กราดวง) น. ลูกมะพร้าวทุยที่ตัดครึ่งท่อนสําหรับถูพื้นบ้านหรือหวีด้ายทอหูก.
(ปาก; เพี้ยนมาจาก ประดวน) ก. ยอน, แยง.
ว. กระต้วมกระเตี้ยม.
น. อวัยวะสืบพันธุ์ของชายหรือสัตว์เพศผู้บางชนิด.
น. ส่วนแข็งที่หุ้มตัวสัตว์บางชนิดเช่น เต่า ปู หรือแมงดาทะเล.(ทางเหนือว่า ออง).
น. ไม้สําหรับสงฟางในเวลานวดข้าว เช่น ด่าตีกันด้วยเคียวไม้กระตักและไม้กระดองหาย. (ลักษณะธรรมนูญ), ดอง ดองหายดองฉาย ขอฉาย หรือ คันฉาย ก็เรียก.(รูปภาพ กระดองหาย)
ก. สะท้อนขึ้น.
น. ชื่อไม้เถาเนื้ออ่อนชนิด Gymnopetalum cochinchinense(Lour.) Kurz ในวงศ์ Cucurbitaceae เถา ๕ เหลี่ยม มีมือจับผล ๑๐ เหลี่ยม สุกสีส้ม มีรสขม ใช้ทํายาได้, ขี้กาดง หรือขี้กาเหลี่ยม ก็เรียก.