-กระดนโด่ หมายถึง ใช้เข้าคู่กับคํา กระดก เป็น กระดกกระดนโด่.
(ปาก; เพี้ยนมาจาก กราดวง) น. ลูกมะพร้าวทุยที่ตัดครึ่งท่อนสําหรับถูพื้นบ้านหรือหวีด้ายทอหูก.
(ปาก; เพี้ยนมาจาก ประดวน) ก. ยอน, แยง.
ว. กระต้วมกระเตี้ยม.
น. อวัยวะสืบพันธุ์ของชายหรือสัตว์เพศผู้บางชนิด.
น. ส่วนแข็งที่หุ้มตัวสัตว์บางชนิดเช่น เต่า ปู หรือแมงดาทะเล.(ทางเหนือว่า ออง).
น. ไม้สําหรับสงฟางในเวลานวดข้าว เช่น ด่าตีกันด้วยเคียวไม้กระตักและไม้กระดองหาย. (ลักษณะธรรมนูญ), ดอง ดองหายดองฉาย ขอฉาย หรือ คันฉาย ก็เรียก.(รูปภาพ กระดองหาย)
ก. สะท้อนขึ้น.