กระซิกกระซี้ หมายถึง ก. หัวเราะเย้าหยอกกัน, ระริก, ซิกซี้ ก็ว่า.
น. ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Dalbergia parviflora Roxb.ในวงศ์ Leguminosae มีทางปักษ์ใต้ เนื้อไม้สีแดงคล้ำคล้ายไม้ชิงชัน, ครี้ หรือ สรี้ ก็เรียก.
ก. พูดเสียงเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นได้ยิน, นิยมใช้เข้าคู่กับคํากระซุบ เป็น กระซุบกระซิบ.
ก. บอกความหรือคุยกันด้วยเสียงเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นได้ยิน.
ใช้เข้าคู่กับคํา กระซิก และ กระเซ้า เป็น กระซิกกระซี้ และกระเซ้ากระซี้.
ว. อาการที่พูดสนิทชิดเชื้อเพื่อความเสน่หา.
น. พนักงาน, ตําแหน่ง. (พจน). (เทียบ กระทรวง).
ก. พูดกันเบา ๆ.