ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กระเช้า '

    กระเช้า  หมายถึง น. ภาชนะสานมีหูเป็นวงโค้งขึ้นไปสําหรับหิ้ว.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กระเช้าสวรรค์

    น. อุปกรณ์เพื่อความเพลิดเพลินชนิดหนึ่ง มักมีตามสวนสนุกและในงานเทศกาลต่าง ๆ ประกอบด้วยล้อโลหะขนาดใหญ่คู่ขนานกัน หมุนด้วยแรงกลในแนวตั้งรอบแกนที่ติดอยู่กับที่มีที่นั่งในกระเช้าโลหะซึ่งห้อยติดอยู่เป็นช่วงระหว่างโครงของล้อทั้ง ๒, ชิงช้าสวรรค์ ก็ว่า.

  • กระเช้าผีมด

    น. (๑) ชื่อไม้เถาชนิด Aristolochia tagala Cham. ในวงศ์Aristolochiaceae ผลเมื่อแก่ตอนโคนแยกออกเป็น ๖ สายคล้ายสาแหรก รากใช้ทํายาได้. (๒) ชื่อไม้พุ่มอิงอาศัยชนิดHydnophytum formicarium Jack ในวงศ์ Rubiaceaeชอบเกาะไม้ต้นในป่าดิบชื้นใกล้ฝั่งทะเล ลําต้นทรงกลมอวบน้ำมีรูพรุนภายในเป็นที่อาศัยของมด ส่วนที่เป็นรูพรุนใช้ทํายาได้,หัวร้อยรู ก็เรียก.

  • กระเช้าสีดา

    น. ชื่อไม้เถาชนิด Aristolochia indica L. ในวงศ์ Aristolochiaceaeผลคล้ายผลกระเช้าผีมด (๑) แต่ขนาดใหญ่กว่า รากใช้ทํายาได้.

  • กระเชียง

    น. เครื่องพุ้ยน้ำให้เรือเดิน รูปคล้ายแจว มีหลักสําหรับพาด ใช้เหนี่ยว; อาการที่พุ้ยเช่นนั้น เรียกว่า ตีกระเชียง, กรรเชียง ก็ว่า.

  • กระเชียงปู

    ดู กรรเชียงปู.

  • กระแชง

    น. เครื่องบังแดดฝน โดยนําใบเตยหรือใบจากเป็นต้นมาเย็บเป็นแผง, ลักษณนามว่า ผืน (เทียบมลายู กระชัง = แผงสำหรับคลุมเรือหรือรถ เย็บด้วยใบไม้); เชือกหนังสําหรับติดกับสายรัดประโคนของช้าง แต่มักติดเบื้องท้ายสันหลัง เพื่อควาญช้างจับในเวลาคับขัน; เชือกบาศสําหรับคล้องช้าง;ชื่อเรือบรรทุกชนิดหนึ่ง เล็กกว่าเรือเอี้ยมจุ๊น ท้องเรือกลมป้อมใช้กระแชงทําเป็นประทุน เรียกว่า เรือกระแชง.

  • กระแชะ

    (กลอน) ก. กระแซะ เช่น แกล้งทำเลียมและกระแชะชิดสะบิ้งสะบัดดัดจริตกิริยา. (คาวี).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒