ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กระเจิง '

    กระเจิง  หมายถึง ว. เลยไป, หลงไป, แตกจากหมู่ไป, นิยมใช้เข้าคู่กับคํา กระเจอะกระเจิด เป็น กระเจอะกระเจิง กระเจิดกระเจิง.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กระเจิดกระเจิง

    ว. แตกหมู่เพ่นพ่านไป, เตลิดไป, เช่น กองทัพข้าศึกถูกตีแตกกระเจิดกระเจิงไป. (ดู กระเจอะกระเจิง).

  • กระเจี้ยง

    น. ชื่อกล้วยไม้อิงอาศัยชนิด Epigeneium amplum (Lindl.)Summerh. ในวงศ์ Orchidaceae ดอกใหญ่ ทั้งกลีบนอกและกลีบในสีเหลืองประแดง, เอื้องศรีเที่ยง ก็เรียก.

  • กระเจี๊ยบ

    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Abelmoschus esculentus (L.) Moenchในวงศ์ Malvaceae ผลสีเขียว ยาวประมาณ ๑๒ เซนติเมตรใช้เป็นผัก, กระเจี๊ยบมอญ มะเขือทวาย หรือ มะเขือมอญ ก็เรียก.

  • กระเจี๊ยบเปรี้ยว

    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Hibiscus sabdariffa L. ในวงศ์ Malvaceaeเปลือกต้นมีปอเหนียวทนทาน ผลสีแดง ใช้ทําแยม, กระเจี๊ยบแดงก็เรียก, พายัพเรียก เกงเขง หรือ เกงเคง.

  • กระเจียว

    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Curcuma sessilis Gage ในวงศ์Zingiberaceae ลักษณะคล้ายต้นกระชาย มีหัวใต้ดินขณะออกดอกไม่มีใบ ช่อดอกเป็นช่อตั้ง ดอกสีขาว อยู่ระหว่างกาบสีขาวปลายสีม่วงใช้ประกอบอาหารได้, พายัพเรียก อาวแดง.

  • กระเจี๊ยว

    (ปาก) น. อวัยวะสืบพันธุ์เด็กชายเล็ก ๆ, เจี๊ยว หรือ อ้ายเจี๊ยว ก็ว่า.

  • กระแจะ ๑

    น. ผงเครื่องหอมต่าง ๆ ที่ประสมกันสําหรับทาหรือเจิมโดยปรกติมีเครื่องประสม คือไม้จันทน์ แก่นไม้หอมชะมดเชียง หญ้าฝรั่น.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒