ค้นหาหมวดอักษร ก

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' กร่อย '

  กร่อย  หมายถึง [กฺร่อย] ว. ไม่จืดสนิทหรือไม่หวานสนิท เพราะมีรสเค็มเจือ,โดยปริยายหมายความว่า หมดรสสนุกหรือหมดความครึกครื้นเช่น การแสดงที่ไม่สนุกทำให้คนดูรู้สึกกร่อย.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• กระ ๑

  น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidaeหลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ ดูเหมือนซ้อนเหลื่อมกันอย่างกระเบื้องมุงหลังคาสีน้ำตาลลายเหลือง ปากงุ้มคล้ายปากเหยี่ยว ขาแบนเป็นพาย มีไข่กลมเปลือกนิ่มเหนียว ไข่ตามหาดทรายครั้งละ ๑๕๐-๒๕๐ฟอง. (ข. กราส่).

• กระ ๒

  น. ชื่อไม้ต้นชนิด Elateriospermum tapos Blumeในวงศ์ Euphorbiaceae ผลกลมมี ๓ พู เปลือกแข็ง เมื่อแก่สีคล้ำเกือบดํา เมล็ดรูปยาวรี เปลือกแข็งเป็นมันสีน้ำตาลเข้ม ภายในมีเนื้อขาว ๒ กลีบประกบกัน เมื่อดิบมีพิษร้ายแรง ดองหรือคั่วแล้วกินได้ รสมัน เรียกว่า ลูกกระ, ปักษ์ใต้และมลายูเรียก ประ.

• กระ ๓

  น. จุดดำ ๆ หรือจุดน้ำตาลขึ้นประปรายที่ผิวกายคน สัตว์ หรือสิ่งอื่น ๆ, ประ ก็ว่า.

• กระ ๔

  ใช้เป็นพยางค์หน้า (๑) ซึ่งเดิมเป็น ก กํา กุ ข ต ส เช่น กบิล -กระบิล, กําแพง - กระแพง, กุฎี - กระฎี, ขจัด - กระจัด, ตวัด -กระหวัด, สะท้อน - กระท้อน. (๒) โบราณใช้แทน ตระ เช่นตระกูล - กระกูล, ตระลาการ - กระลาการ. (อัยการเบ็ดเสร็จ). (๓) เติมหน้าคําโดยไม่มีความหมายก็มี เช่น ซุ้ม - กระซุ้ม,โดด - กระโดด, พุ่ม - กระพุ่ม, ยาจก - กระยาจก, เติมให้มีความหมายแน่นแฟ้นขึ้นก็มี เช่น ทํา - กระทํา, ทุ้ง - กระทุ้ง,เสือกสน - กระเสือกกระสน. (๔) ย้าหน้าคําอันขึ้นต้นด้วย กในบทกลอน คือ กระกรี๊ด กระกรุ่น กระกลับกลอก กระเกริ่นกระเกรียม กระเกรียว กระเกรี้ยว กระเกริก. (๕) นอกนี้เป็นกระ มาแต่เดิม เช่น กระทรวง กระบือ.

• กระกร

  (กลอน) ก. ฉายรัศมี เช่น ทินกรกระกรจามี- กรกรรัศมีดุรงครัตน์พรรณราย. (สมุทรโฆษ). (กระ + ส. กร = รัศมี).

• กระกรับกระเกรียบ

  (โบ; กลอน) ว. กระด้าง, หยาบ, เช่น หนงงหยาบสุรเสียงศัพท์ดูก็กระกรับกระเกรียบ. (ม. คําหลวง กุมาร).

• กระกรี๊ด

  (กลอน) ว. เสียงกรีด ๆ ดั่งเสียงหญิงร้องด้วยความตกใจเช่น แต่ร้องจนสุดสิ้นพระสุรเสียงสำเนียงกระกรี๊ดกรีด.(ม. ร่ายยาว กุมาร).