ไกล หมายถึง [ไกฺล] ว. ห่าง, ยืดยาว, นาน.
(สํา) ว. ไม่รู้อะไรเพราะอยู่ห่างไกลความเจริญ.
[ไกฺล่] ก. ทา, ไล้.
ก. พูดจาให้ปรองดองกัน, พูดจาให้ตกลงกัน; ลูบไล้;ทําให้เรียบร้อย, ทําให้มีส่วนเสมอกัน, เกลี่ยไกล่ ก็ว่า.
[ไกฺว] ก. ทําสิ่งที่ห้อยอยู่ให้แกว่งไปมา.
[ไกวัน] ว. ทั่วไป. (ป., ส. เกวล).
[ไกวัน] น. ชั้นสวรรค์ เช่น พิราลัยก็ไคลยังนภมน-ทิรทิพยไกวัล. (สมุทรโฆษ).
น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Capparis flavicans Kurz ในวงศ์Capparidaceae ขึ้นในป่าเบญจพรรณทั่วไป ลําต้นมีหนาม, กะอิด ตะลุ่มอิด งวงช้าง หรือ งัวเลีย ก็เรียก.(๒) ชื่อไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Opuntia ficusindica(L.) Miller ในวงศ์ Cactaceae กิ่งแบนอวบ สีเขียวไม่มีหนาม เป็นไม้ต่างประเทศ ปลูกกันเป็นไม้ประดับ,ว่านไก่ไห้ ก็เรียก.