ไกรสิทธิ หมายถึง [ไกฺรสิด] (โบ; กลอน) น. ราชสีห์ เช่น สูจงนฤมิตรเป็นราชไกรสิทธิ. (ม. คําหลวง มัทรี).
[ไกฺล] ว. ห่าง, ยืดยาว, นาน.
(สํา) ว. ไม่รู้อะไรเพราะอยู่ห่างไกลความเจริญ.
[ไกฺล่] ก. ทา, ไล้.
ก. พูดจาให้ปรองดองกัน, พูดจาให้ตกลงกัน; ลูบไล้;ทําให้เรียบร้อย, ทําให้มีส่วนเสมอกัน, เกลี่ยไกล่ ก็ว่า.
[ไกฺว] ก. ทําสิ่งที่ห้อยอยู่ให้แกว่งไปมา.
[ไกวัน] ว. ทั่วไป. (ป., ส. เกวล).
[ไกวัน] น. ชั้นสวรรค์ เช่น พิราลัยก็ไคลยังนภมน-ทิรทิพยไกวัล. (สมุทรโฆษ).