ไกรศร, ไกรสร หมายถึง [ไกฺรสอน] (กลอน) น. สิงโต เช่น เสือคร่งเสือแผ้วเอนกาไลยไกรสรสีหส่งเสียงแขง. (ม. ร่ายยาว มหาพน).(แผลงมาจาก เกสรี).
[ไกฺรสี] ว. ผู้ยิ่งด้วยสิริ. (ไกร + ศรี).
[ไกฺรสี] (แบบ) น. สิงโต. (แผลงมาจาก เกสรี).
[ไกฺรสิด] (โบ; กลอน) น. ราชสีห์ เช่น สูจงนฤมิตรเป็นราชไกรสิทธิ. (ม. คําหลวง มัทรี).
[ไกฺล] ว. ห่าง, ยืดยาว, นาน.
(สํา) ว. ไม่รู้อะไรเพราะอยู่ห่างไกลความเจริญ.
[ไกฺล่] ก. ทา, ไล้.
ก. พูดจาให้ปรองดองกัน, พูดจาให้ตกลงกัน; ลูบไล้;ทําให้เรียบร้อย, ทําให้มีส่วนเสมอกัน, เกลี่ยไกล่ ก็ว่า.