ไก่โห่ หมายถึง (ปาก) น. เวลารุ่งสาง, ก่อนเวลา, เช่นพูดว่า มาตั้งแต่ไก่โห่.
(สํา) น. ผู้มีประสบการณ์น้อยยังไม่รู้ทันเล่ห์เหลี่ยมของคน.
(ถิ่น-พายัพ) น. กระจง. (ดู กระจง).
น. ปีกุน. (ไทยเหนือ).
ดู ตะเคียนเผือก.
(ปาก) ว. ไถลทําเป็นไม่รู้.
(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Ternstroemiagymnanthera Bedd. ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามป่าโปร่งและป่าเขาสูง ดอกคล้ายสารภีป่า ผลสีแดง เปลือกมีน้ำเมือกเหนียว ๆ ใช้ผสมปูนโบก, ไก๋แดง ก็เรียก.
(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลาง ๒ ชนิดในสกุล Ehretiaวงศ์ Ehretiaceae คือ ชนิด E. acuminata R. Br. ขอบใบจักถี่ผลกลมเล็ก กินได้ และชนิด E. timorensis Decne. ดอกเล็กมากสีขาว ออกเป็นช่อแยกแขนง มีกลิ่นหอม.