ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' โกษีย์ '

    โกษีย์  หมายถึง (โบ) น. โกสีย์ เช่น สมเด็จท้าวโกษีย์. (ม. คําหลวง หิมพานต์).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • โกส

    [โกด] (โบ) น. ผอบ เช่น ในโกสทอง. (จารึกสยาม).

  • โกสน

    น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Codiaeum variegatum (L.) Blumeในวงศ์ Euphorbiaceae ถิ่นกําเนิดในแหลมมลายูและแปซิฟิกมีหลายพันธุ์ ใบมีรูปร่างและสีต่าง ๆ กัน นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ,โกรต๋น ก็เรียก.

  • โกสัช

    [-สัด] (แบบ) น. ความเกียจคร้าน. (ป. โกสชฺช).

  • โกสินทร์

    [-สิน] น. พระอินทร์. (ตัดมาจาก ป. โกสิย + ส. อินฺทฺร).

  • โกสีย์

    น. พระอินทร์ เช่น ล้าเลอศกรุงโกสีย์ หยาดหล้า. (ทวาทศมาส).(ป. โกสิย).

  • โกสุม

    น. ดอกไม้. (ป. กุสุม; ส. เกาสุม).

  • โกไสย

    [-ไส] น. ผ้าทําด้วยไหม เช่น โกไสยวัตถาภรณ์. (ม. ร่ายยาวนครกัณฑ์). (ป. โกเสยฺย).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒