โกตไต หมายถึง น. เสื้อชนิดหนึ่ง เช่น ห่มโกตไตอวดอ้าง. (พยุหยาตรา),กุฏไต ก็ว่า.
น. เกาทัณฑ์. (ป., ส.).
น. ลูก. (ข. กูน).
ก. ขูดผมหรือขนด้วยคมมีด. น. ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่า หรือ แรม ๑๔ ค่า ถ้าเป็นเดือนขาดก็เป็นแรม ๑๓ ค่า เรียกว่า วันโกน, คู่กับ วันพระ; (ปาก)ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่งได้แก่วันขึ้น ๗ ค่า ขึ้น ๑๔ ค่าแรม ๗ ค่า และแรม ๑๔ ค่า ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม ๑๓ ค่าเรียกว่า วันโกน.
ก. ก่น.
(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. โพรงไม้, รูที่อยู่ตามลําต้นไม้. ว. เรียกผึ้งที่ทํารังในโพรงไม้ว่า ผึ้งโก๋น.
(โบ; กลอน) น. ผ้าปิดของลับ เช่น แล้วเกี่ยวรัดโกปินํา.(รามเกียรติ์ ร. ๑). (ป. โกปิน).
ว. อ่อน, งาม, หวาน, ไพเราะ, เช่น กรรณาคือกลีบกมลโก-มลกามแกล้งผจง. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).