โกฐหัวบัว หมายถึง น. ชื่อเรียกเหง้า ราก ใบ และดอกแห้งของไม้ล้มลุก ๓ ชนิดในวงศ์ Umbelliferae คือ ชนิด Cnidium officinale Makino,Conioselinum univittatum Turcz. และ Licusticum wallichiiFranchet.
[โกดถาด] (แบบ) น. ส่วน เช่น พรพอใจบ้นนน้นนอนนเป็นโกฐาสถ้อย. (ม. คําหลวง ทศพร). (ป. โกฏฺ?าส).
[-นก] (แบบ) น. มุม, เหลี่ยม, เช่น เปนจดูรโกณก ครรโภทกเพ็ญพยง. (ม. คําหลวง วนปเวสน์). (ป.).
น. โรงเก็บสินค้าหรือสิ่งของเป็นต้น, กุดัง ก็เรียก.
น. เสื้อชนิดหนึ่ง เช่น ห่มโกตไตอวดอ้าง. (พยุหยาตรา),กุฏไต ก็ว่า.
น. เกาทัณฑ์. (ป., ส.).
น. ลูก. (ข. กูน).
ก. ขูดผมหรือขนด้วยคมมีด. น. ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่า หรือ แรม ๑๔ ค่า ถ้าเป็นเดือนขาดก็เป็นแรม ๑๓ ค่า เรียกว่า วันโกน, คู่กับ วันพระ; (ปาก)ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่งได้แก่วันขึ้น ๗ ค่า ขึ้น ๑๔ ค่าแรม ๗ ค่า และแรม ๑๔ ค่า ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม ๑๓ ค่าเรียกว่า วันโกน.