โก้งเก้ง หมายถึง ว. มีลักษณะหรือท่าทางสูงโย่งเย่ง.
ว. กงโก้.
ก. โก่งก้นให้โด่ง, โน้มตัวลงยกก้นให้สูงขึ้น, ก้งโค้ง ก็ว่า.น. ที่เทลูกบาศก์สกา รูปคล้ายครก.
(แบบ; กลอน) น. ผ้าทําด้วยขนแพะ เช่น ไพจิตรนิทรกําราลกาฬโกเชาว์. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์). (ป. โกชว).
[โกนจะ-] (แบบ),
(กลอน) น. นกกระเรียน เช่น แขกเต้าดุเหว่าแก้ว โกญจา.(โลกนิติ). (ป.).
[โกนจะนะ] (กลอน) ย่อมาจาก โกญจนาท เช่น เสียงช้างก้องโกญจนสำเนียง. (สมุทรโฆษ).
น. การบันลือเสียงเหมือนนกกระเรียน, ความกึกก้อง,(โดยมากใช้แก่เสียงช้าง). (ป.).