โก่ง หมายถึง ก. ทำให้งอเป็นรูปโค้ง, ทําให้โค้ง, เช่น โก่งศร โก่งคอ, ก่ง ก็ว่า;บอกราคาเกินสมควร เช่น โก่งราคา. ว. โค้ง เช่น คิ้วโก่ง, ก่ง ก็ว่า.
น. ชื่อไม้ต้นในสกุล Rhizophora วงศ์ Rhizophoraceaeขึ้นตามป่าเลนชายทะเล นิยมใช้ทําฟืนและเผาถ่านกันมากเมล็ดงอกตั้งแต่อยู่บนต้น ลักษณะเรียวยาวคล้ายฝัก มี ๒ ชนิดคือ โกงกางใบใหญ่ หรือ กงกอน (R. mucronata Poir.) และโกงกางใบเล็ก (R. apiculata Blume) ชนิดนี้นิยมใช้ทำฟืนและเผาถ่านกันมาก, พังกา ก็เรียก.
ว. มีลักษณะหรือท่าทางสูงโย่งเย่ง.
ว. กงโก้.
ก. โก่งก้นให้โด่ง, โน้มตัวลงยกก้นให้สูงขึ้น, ก้งโค้ง ก็ว่า.น. ที่เทลูกบาศก์สกา รูปคล้ายครก.
(แบบ; กลอน) น. ผ้าทําด้วยขนแพะ เช่น ไพจิตรนิทรกําราลกาฬโกเชาว์. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์). (ป. โกชว).
[โกนจะ-] (แบบ),
(กลอน) น. นกกระเรียน เช่น แขกเต้าดุเหว่าแก้ว โกญจา.(โลกนิติ). (ป.).