แก่แดด หมายถึง ว. ทําเป็นผู้ใหญ่เกินอายุ (มักใช้แก่เด็ก).
ว. ย่างเข้าวัยแก่.
(ถิ่น-พายัพ) น. ผู้ใหญ่บ้าน, นายบ้าน.
ว. ใช้ไฟแรงเกินไป (มักใช้แก่การหุงหรือต้มที่ใช้ไฟแรงจนเกือบไหม้).
ว. จัดจ้านเกินอายุ, แก่เกินอายุ, แก่มาก.
ว. อยู่วัดนาน, มีท่าทีหรือความคิดเห็นแบบคนที่ได้รับการอบรมจากวัดหรืออยู่วัดนาน; รู้มาก.
บ. ใช้นําหน้านามฝ่ายรับ เช่น ให้เงินแก่เด็ก.
(ถิ่น-อีสาน) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.