เกี่ยวพัน หมายถึง ก. ติดเนื่องกัน, พัวพัน.
ก. ต่อเนื่องไปถึง.
น. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัยสําหรับสวมจุก,ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว; เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เกี้ยวลอมพอก เกี้ยวชฎา; ผ้าคาดพุงสำหรับขุนนางเรียกว่า ผ้าเกี้ยว เช่น เกี้ยวลาย คือผ้าคาดพุงที่มีลาย (บางทีเข้าใจกันว่าเป็นผ้านุ่งอย่างหนึ่ง) .ก. รัด, พันแน่น, ติดแน่น, เช่นเพราะประพฤติมันเกี้ยว เกี่ยงร้ายแกมดี. (โลกนิติ); พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา.
น. วิธีนุ่งผ้าชนิดหนึ่งสําหรับขี่ช้าง.
น. วิธีนุ่งผ้าเอาชายพกรัดอีกชายหนึ่งไว้แล้วเหน็บให้แน่น.
น. เกี้ยวที่ใส่หัวและนวมที่สวมคอ.
ก. พูดให้รักในเชิงชู้สาว.
น. คานหามของจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).