เกี่ยวก้อย หมายถึง (สำ) ก. อาการที่แสดงความคุ้นเคยสนิทสนมกัน เช่น เขาเกี่ยวก้อยกันไปเที่ยวเชียงใหม่.
ก. ติดต่อผูกพัน, แตะต้อง, ยุ่งเกี่ยว, ข้องแวะ, เกี่ยว ก็ว่า.
น. เรียกเพลงร้องแก้กันในเวลาเกี่ยวข้าวทํานองเพลงเรือว่าเพลงเกี่ยวข้าว.
ว. นับเป็นญาติกันทางเขยหรือสะใภ้.
(ปาก) ว. เกี่ยวดองกันอย่างซับซ้อน.
ก. เอาเบ็ดไปเกี่ยวเหยื่อ, เอาเหยื่อมาเกี่ยวเบ็ด.
(สํา) ก. ทําอะไรเกินกําลังความสามารถของตัว.
ก. ติดเนื่องกัน, พัวพัน.