ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' เกียรติ, เกียรติ-, เกียรติ์ '

    เกียรติ, เกียรติ-, เกียรติ์  หมายถึง [เกียด, เกียดติ-, เกียน] น. ชื่อเสียง, ความยกย่องนับถือ,ความมีหน้ามีตา. (ส. กีรฺติ; ป. กิตฺติ ว่า คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • เกียรติคุณ

    [เกียดติคุน] น. คุณที่เลื่องลือ, ชื่อเสียงโดยคุณงามความดี.

  • เกียรตินิยม

    [เกียดนิยม] น. ความรู้ดีเด่นเหนือระดับปรกติที่มหาวิทยาลัยกําหนดไว้.

  • เกียรติประวัติ

    [เกียดติปฺระหฺวัด, เกียดปฺระหฺวัด] น. ประวัติที่ได้รับความสรรเสริญ,ประวัติที่เลื่องลือ.

  • เกียรติภูมิ

    [เกียดติพูม] น. เกียรติเพราะความนิยม.

  • เกียรติยศ

    [เกียดติยด] น. เกียรติโดยฐานะตําแหน่งหน้าที่หรือชาติชั้นวรรณะ.

  • เกียรติศักดิ์

    [เกียดติสัก] น. เกียรติ, เกียรติตามฐานะของแต่ละบุคคล.

  • เกียรติมุข

    [เกียดมุก] น. อมนุษย์บริวารพระศิวะ ทำเป็นรูปหน้ายักษ์ปนหน้าสิงห์ ตากลมถลน ไม่มีคาง ปากแสยะ ไม่มีขากรรไกรล่างไม่มีร่างกาย ไม่มีแขนขา เชื่อกันว่าเป็นเทพเจ้ารักษาธรณีประตูเป็นเครื่องป้องกันบ้านเรือน ขับไล่เสนียดจัญไร และคอยคุ้มครองนับถือพระศิวะ มักทำเป็นลวดลายแกะสลักหรือปูนปั้น เช่นที่ทับหลังปราสาทหินบางแห่ง ตามซุ้มปรางค์หรือเจดีย์ และที่ฐานพระพุทธรูป, กาฬมุข หรือ หน้ากาฬ ก็เรียก.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒