เกาต์ หมายถึง น. ชื่อโรคอย่างหนึ่ง เกิดขึ้นเพราะมีกรดยูริกในเลือดมากเกินไปเป็นผลให้เกิดการตกตะกอนเป็นเกลือยูเรตในเนื้อเยื่อบริเวณข้อเช่น ที่ข้อนิ้วมือนิ้วเท้า ข้อเท้า หรือ บริเวณอวัยวะอื่น ทําให้มีอาการบวมและปวด. (อ. gout).
น. ธนู, กุทัณฑ์ ก็ใช้. (ป., ส. โกทณฺฑ).
[-ทุมพอน] น. ผ้าทอด้วยขนสัตว์เนื้อละเอียด เช่น เกาทุมพรแพงค่าควรแสน. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์). (ป. โกทุมฺพร, โกฏุมฺพร).
น. ผ้าปิดของลับ. (ส. เกาปิน; ป. โกปิน).
[-บิน] น. ชื่อแหวนคู่กับสายธุรําในพิธีพราหมณ์.
[-มาน] (โบ) น. กุมาร เช่น กูจะขอพระราชทานเกามารท้งงสองพระองค์. (ม. คําหลวง กุมาร).
น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Sterculia monosperma Vent. ในวงศ์Sterculiaceae ขอบใบเรียบ ดอกเล็ก สีชมพูอมเขียว เปลือกผลหนา ไม่มีหนาม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกัน เมล็ดเกลี้ยงสีน้ำตาลแกมแดง เปลือกไม่แข็ง เนื้อในสีขาว กินได้.
น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Castanea mollissima Blumeในวงศ์ Fagaceae ขอบใบจักแหลม ดอกเล็ก สีน้ำตาลอ่อนเปลือกหุ้มผลหนามีหนามแหลม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกันเมล็ดเกลี้ยง เปลือกแข็ง สีน้ำตาลแกมแดง เนื้อในสีขาว กินได้.