ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' เก้อเขิน '

    เก้อเขิน  หมายถึง ว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • เกะ

    ว. สั้น เช่น ควายเขาเกะแค่หู. (สิบสองเดือน).

  • เกะกะ

    ว. กีด, ขวาง, ไม่เป็นระเบียบ, เช่น วางของเกะกะ; ประพฤติเป็นพาลเกเร เช่น คนเกะกะ.

  • เกา

    ก. เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น,อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่.

  • เกาสมอ

    ก. ลากสมอครูดไปตามพื้นท้องน้ำ โดยเฉพาะในขณะที่กำลังกว้านสมอขึ้นเก็บ.

  • เก่า

    ว. ก่อน เช่น ครูคนเก่า กรรมเก่า; ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า,คํานี้เมื่อใช้ประกอบกับคําอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กันแล้วแต่คําที่นํามาประกอบ เช่น มือเก่า หมายถึง ชํานาญ,หัวเก่า หมายถึง ครึ ไม่ทันสมัย, รถเก่า หมายถึง รถที่ใช้แล้ว.

  • เก้า

    น. จํานวนแปดบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๙ตกในราวเดือนสิงหาคม.

  • เก๋า

    น. ชื่อปลาทะเลหลายชนิดในวงศ์ Serranidae ที่มีสีต่าง ๆ เป็นแต้มด่าง ดวง ลาย หรือจุดประคล้าทึบ เช่น ตุ๊กแก (Epinephelus salmoides)หมอทะเล (Promicrops lanceolatus).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒