กุศล หมายถึง [-สน] น. สิ่งที่ดีที่ชอบ, บุญ. ว. ฉลาด. (ส.; ป. กุสล).
[กุสนละกํามะบด] น. ธรรมหมวดหนึ่ง มี ๑๐ อย่าง คือกายสุจริต ๓ วจีสุจริต ๔ มโนสุจริต ๓. (ส.).
[กุสะ-, กุดสะ-] น. อุบายอันแยบคาย. (ส. กุศล + อุปาย).
[-สน] (โบ) น. กุศล. (ป.; ส. กุศล).
[กุสุมะ-, กุสุมมะ-] (แบบ) น. ดอกไม้. (ป.).
น. ชื่อฉันท์วรรณพฤติแบบหนึ่ง กําหนดด้วย ๔ คณะ คือ น คณะย คณะ น คณะ ย คณะ บาทละ ๑๒ คำ หรือ ๑๒ พยางค์ (ตามแบบว่า นยสหิตานฺยา กุสุมวิจิตฺตา) ตัวอย่างว่า จะรจิตรอรรถาปิสุณวจีขวน พิปริตญาณยล บรชนทำลาย. (ชุมนุมตำรากลอน).
(แบบ) น. ดอกคํา. (ป.).
(แบบ) น. ดอกไม้. (ป.).