กุณฑ์ หมายถึง น. ไฟ เช่น เกิดกุณฑ์วุ่นวายทั้งเวียงชัย. (อิเหนา). (ส.).
[-ทน] น. ตุ้มหู. (ป., ส.).
[-ที] น. คนที, หม้อน้ำ, หม้อน้ำมีหู, เต้าน้ำ, เช่นพลูกัดชลกุณฑี ลูกไม้. (โลกนิติ). (ป., ส.).
[-โท] น. คนโท, หม้อน้ำ.
[-นาน] (แบบ) น. นกดุเหว่า เช่น การวิกระวังวน กุณาล.(สมุทรโฆษ). (ป., ส.).
น. คนง่อย. (ป., ส.); กระเช้า เช่น แลมีมือกุ?กุณีแลขอขุดธงง ก็ท่องยงงไพรกันดาร เอามูลผลาหารในพนาลี.(ม. คําหลวง วนปเวสน์).
ก. ตัด ในคําว่า กุดหัว ว่า ตัดหัว. ว. ด้วนสั้นหรือเหี้ยนเข้าไป เช่น ยอดกุด นิ้วกุด หางกุด. (ถิ่น-อีสาน) น. บึง, ลําน้ำที่ปลายด้วน.
(ปาก) น. โรงเก็บสินค้าหรือสิ่งของเป็นต้น, โกดัง ก็เรียก;เรียกรถบรรทุกขนาดใหญ่ชนิดหนึ่งว่า รถกุดัง. (ม. gudangว่า โรงงาน, โรงเก็บของ, ร้านขายของ).