กุญแจเสียง หมายถึง น. เครื่องหมายอย่างหนึ่งที่ใช้ในการบันทึกเสียงดนตรีสากลเขียนไว้ตอนหน้าของบรรทัด ๕ เส้น เพื่อกําหนดระดับเสียงของตัวโน้ต, กุญแจประจําหลัก ก็เรียก.(รูปภาพ กุญแจเสียง)
[-แหฺวน] น. เครื่องมือโลหะชนิดหนึ่ง ตอนปลายทั้ง ๒ ข้างมีลักษณะคล้ายแหวน ขอบเหลี่ยม มีขนาดตายตัว ใช้สําหรับขันหรือคลายนอต เป็นต้น.
[กุนชอน] (แบบ) น. ช้าง. (ป.).
[กุด, กุดา] (กลอน) น. ยอด เช่น มัชฌิมากุฎาประมาณ.(สมุทรโฆษ). (ป., ส. กูฏ).
น. เรือนยอดเช่นปราสาท เช่น ธก็แต่งกุฎาคาร ปราสาท. (ลอ.).
น. ยอด เช่น กุฎาธารธาษตรี. (ยอพระเกียรติ ร. ๒).
น. กระท่อมที่อยู่ของนักบวช เช่น พระภิกษุ, เรือนหรือตึกสําหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (ป., ส. กุฏิ).
ดู กระฎุมพี. (ป. กุฏุมฺพิก; ส. กุฏุมฺพินฺ).