กี้, กี๊ หมายถึง น. เวลาที่ล่วงไปหยก ๆ, มักใช้ประกอบกับคํา เมื่อ เมื่อแต่หรือ เมื่อตะ เป็น เมื่อกี้ เมื่อแต่กี้ เมื่อตะกี้ หรือ เมื่อกี๊เมื่อแต่กี๊ เมื่อตะกี๊.
น. ฐานสําหรับรองสิ่งของหรือสำหรับนั่ง ทําด้วยวัตถุต่าง ๆมีรูปต่าง ๆ กัน เช่น กี๋รองแจกัน กี๋รองกระถางต้นไม้; ภาชนะมีรูปต่าง ๆ สําหรับใส่เครื่องน้าชาแบบจีน เช่น กี๋ญวน.
[กีตะ-] (แบบ) น. แมลง. (ป. กีฏ ว่า ตั๊กแตน).
น. วิชาว่าด้วยแมลง. (อ. entomology).
ก. กั้น, ขวาง, เกะกะ.
ก. กันไม่ให้ทําได้โดยสะดวก.
ก. ขัดขวางไว้.
ก. ขวางกั้นไว้, ขวางเกะกะ.