กิโลเฮิรตซ์ หมายถึง น. หน่วยวัดความถี่ของกระแสไฟฟ้าสลับหรือคลื่นวิทยุใช้สัญลักษณ์ kHz ๑ กิโลเฮิรตซ์ มีค่าเท่ากับ ๑,๐๐๐ เฮิรตซ์หรือเท่ากับ ๑,๐๐๐ ไซเกิลต่อวินาที. (อ. kilohertz).
[-มะกะ] น. พังผืด. (ป.).
ว. คอดมาก, เล็กตอนกลาง, เช่น คอกิ่ว ท้องกิ่ว หางกิ่ว;(ถิ่น-พายัพ) คอด.
ว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กุ๋ย หรือ กุ๋ย ๆ ก็ว่า.
(ถิ่น-พายัพ) น. ขนที่ขึ้นบนไฝดํา, ขนเพชร.
ดู กาบกี้.
น. เครื่องทอผ้า, เครื่องเย็บสมุด; ที่ตั้งพระกลดหรือพระแสงง้าวเป็นต้น.
น. เครื่องทอผ้าชนิดหนึ่งที่มีสายกระตุกเพื่อให้กระสวยพุ่งไปได้เอง.