กินปลิง หมายถึง น. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
น. ชื่อนกในวงศ์ Nectariniidae ตัวเล็ก ปากยาวโค้งงองุ้มปลายแหลมเล็ก กินแมลง น้ำหวานในปลีกล้วยและดอกไม้ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น กินปลีอกเหลือง (Nectariniajugularis) กินปลีแก้มสีทับทิม (Anthreptes singalensis).
น. ชื่อนกกระเต็นชนิด Halcyon chloris ในวงศ์ Alcedinidaeปากแบนข้างสีดําปลายแหลม ลําตัวด้านบนสีน้ำเงินเขียวคอและใต้ท้องสีขาว หากินในป่าแสม ป่าโกงกาง กินปูเปี้ยวและปลา.
[กินนะริน, กินนะรี] (กลอน) น. กินนรเพศหญิง เช่น ดุจกินรินแน่งพักตราแพ่งมานุษย์. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์), กินรีแอ่นกินรากร.(ม. คําหลวง วนปเวสน์).
น. ชื่อท่ารำแม่บทท่าหนึ่ง, กินนรเลียบถ้ำ ก็ว่า.
น. ที่หนีบผมทําด้วยโลหะหรือพลาสติกเป็นต้น สําหรับบังคับผมให้อยู่ในลักษณะที่ต้องการหรือเพื่อประดับตกแต่ง.
น. ชื่อเครื่องหมายถ้วยปั้นชนิดหนึ่งที่สั่งมาจากประเทศจีน. (จ.).
(แบบ) น. หนอน, หมู่หนอน. (ป.).