กินหู้ หมายถึง (ปาก) ก. ผิดคาด. (มาจากเรื่องแทงหวย ถูกตัวเช้า กินตัวค่า).
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. กินเลี้ยงในงานแต่งงาน.
(สํา) ว. เละเทะไม่มีระเบียบ.
(สํา) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.
ก. สงสัย, ระแวง, ไม่แน่ใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ แคลงใจ เป็นกินแหนงแคลงใจ.
(สํา) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทําเป็นไม่รู้.
ก. กินอย่างอิ่มหนําสําราญ.
[-เคฺรา] น. ชื่อนกในวรรณคดี เช่น นกพริกจิกจอกกินเครา.(สมุทรโฆษ).