กินสี่ถ้วย หมายถึง ก. กินเลี้ยงในงานมงคล [สี่ถ้วย คือ ขนม ๔ อย่าง อย่างละถ้วยได้แก่ ไข่กบ (สาคูหรือเมล็ดแมงลัก), นกปล่อย (ลอดช่อง),มะลิลอย (ข้าวตอก), อ้ายตื้อ (ข้าวเหนียว) มีน้ำกะทิใส่ชามอยู่กลาง].
ก. ชอบกัน, เข้ากันได้, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่กินเส้นกัน.
ว. ลักษณาการของว่าวที่สายซุงบนสั้น เรียกว่า กินหน้า,ที่สายซุงบนยาว เรียกว่า กินหลัง, ที่เสียหางตัวเองเรียกว่า กินหาง.
(ปาก) ก. ผิดคาด. (มาจากเรื่องแทงหวย ถูกตัวเช้า กินตัวค่า).
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. กินเลี้ยงในงานแต่งงาน.
(สํา) ว. เละเทะไม่มีระเบียบ.
(สํา) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.
ก. สงสัย, ระแวง, ไม่แน่ใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ แคลงใจ เป็นกินแหนงแคลงใจ.