กินเปล่า หมายถึง [-เปฺล่า] ก. ได้ประโยชน์เปล่า ๆ ไม่ต้องตอบแทน. น. เรียกเงินทรัพย์สิน หรือสิ่งอื่น ๆ ที่เสียไป เพื่อให้ได้สิทธิตามที่ตกลงกันว่าเงินกินเปล่า. ว. ได้ประโยชน์แต่ฝ่ายเดียว เช่น เตะกินเปล่า.
ว. มีผัวกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด.
[-เพฺรา] น. กินอาหารมื้อเย็น.
ก. กินอาหารด้วยมือ.
ว. มีเมียกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด.
ก. ครอบครองเมือง.
(ปาก) ก. เอาชนะไม่ได้.
(สํา) ก. มีอารมณ์เสียหงุดหงิดบ่นว่าเกินกว่าเหตุ.