กินน้ำไม่เผื่อแล้ง หมายถึง (สํา) ก. มีอะไรใช้หมดทันทีไม่คิดถึงวันข้างหน้า.
(สํา) ก. รู้สึกตะขิดตะขวงใจเหมือนจะกินน้ำเห็นปลิงอยู่ในน้ำก็กินไม่ลง.
ก. แหนงใจ, กินใจ.
(สํา) ก. เนรคุณ.
ก. กินเครื่องกระยาบวชในลัทธิพิธี เช่นพิธีตรุษ, ใช้เข้าคู่กับคําถือศีล เป็น ถือศีลกินบวช, กินในเวลาตามกําหนดของการถือพรตในลัทธิศาสนา.
ก. ตื่นสายมาก ในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง; (ปาก)ฉ้อราษฎร์บังหลวง.
(โบ) ก. ครองเมือง.
(ถิ่น-อีสาน, ชาวไทยอิสลาม) ก. กินเลี้ยงในงานทําบุญ.