กินเกลียว หมายถึง ก. เข้ากันได้สนิท, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่กินเกลียวกัน.
(สํา) ว. อดทนต่อความลำบากยากแค้น เช่น เขาเคยกินเกลือกินกะปิมาด้วยกัน.
[-แกฺลบ-] (สํา) ว. โง่ เช่น ฉันไม่ได้กินแกลบกินรำนี่ จะได้ไม่รู้เท่าทันคุณ.
ก. อาการที่รถ เรือ ว่าว เป็นต้น เคลื่อนล้ำไปทางขวาหรือซ้ายมากเกินควร.
(ปาก) ว. ดีกว่ามาก, เหนือกว่ามาก, ชนะเด็ดขาด.
(สำ) ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบมักเป็นผลเสียแก่ตน.
(ถิ่น-พายัพ) ก. กินเลี้ยงในการแต่งงาน.
ก. หมายความไปถึง, ได้ความครบอย่างกะทัดรัด.