กำเหน็จ หมายถึง [-เหฺน็ด] น. ค่าจ้างทําเครื่องเงินหรือทองรูปพรรณ.
[-แหงฺ] ว. แข็งแรง, กล้าแข็ง, เข้มแข็ง. ก. อวดดี.
ว. เสียงของแข็งกระทบกัน.
น. ส่วนที่แยกออกจากต้น, แขนง; ใช้เรียกส่วนย่อยที่แยกออกไปจากส่วนใหญ่ แต่ยังขึ้นอยู่กับส่วนใหญ่ เช่น กิ่งอําเภอกิ่งสถานีตํารวจ; ลักษณนามเรียกงาช้างว่า กิ่ง; ชื่อเรือชนิดหนึ่งในกระบวนพยุหยาตรา.
(สำ) ว. เล็ก เช่น หัวเท่ากิ่งก้อย คือ หัวเล็กนิดเดียว. น. นิ้วเล็กเช่น จะชนะไม่เท่ากิ่งก้อย. (สังข์ทอง).
(สํา) ว. เหมาะสมกัน (ใช้แก่หญิงกับชายที่จะแต่งงานกัน).
(กฎ) น. ท้องที่ที่มีความจำเป็นในการปกครอง แยกมาจากอำเภอที่มีเขตท้องที่กว้างขวางแต่จำนวนประชากรไม่มากหรือที่ที่มีชุมชนมากแต่ท้องที่ไม่กว้างขวางพอที่จะตั้งขึ้นเป็นอำเภอ มีปลัดอำเภอผู้เป็นหัวหน้าประจำกิ่งอำเภอเป็นหัวหน้าปกครอง.
น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในวงศ์ Agamidae ตัวมีเกล็ด หางยาวส่วนใหญ่อาศัยบนต้นไม้ มีหลายสกุลและหลายชนิด เช่นกิ้งก่าบ้านหัวน้าเงิน (Calotes mystaceus) กิ้งก่าเขา(Acanthosaura armata), อีสานเรียก ปอม หรือ กะปอม.