กำรู หมายถึง (โบ) ก. กรู, รวมหมู่กันเข้ามา, ประดังกันเข้ามา, เช่น กํารูคลื่นเป็นเปลว. (แช่งน้ำ).
ก. รุนแรงขึ้น เช่น โรคกําเริบ กิเลสกําเริบ.
ก. ได้ใจ, เหิมใจ.
น. ผลที่ได้เกินต้นทุน. ว. ยิ่ง, เกิน, เช่น ทรงบําเพ็ญบารมีสี่อสงไขยกําไรแสนมหากัป.
(โบ; กลอน) ก. ลอง, ประลอง, เช่น เสร็จสองแทงกันจระโจรมจักแล่นแรดโซรม กำลองกำลังถเมินเชิง. (สมุทรโฆษ).
น. แรง, สิ่งที่ทําให้เกิดอํานาจความเข้มแข็ง.
ว. เหมาะที่จะกิน.
(สำ) ว. อยู่ในวัยกินวัยนอน เช่น เด็กกําลังกินกําลังนอน.