ก่ำต้น หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นมะกล่าตาช้าง. (ดู มะกล่า).
น. สิทธิพิเศษในค่าภาษีอากรขนอนตลาดที่พระเจ้าแผ่นดินยกให้แก่พระยาแรกนาขวัญในระหว่างพิธี ๓ วันในครั้งโบราณ.
ว. สนั่น, หวั่นไหว, ก้อง, เช่น เสียงมฤคคชสีหไกรสร สีหนาทกําธรกําทวนข้างป่าหิมพานต์. (สมุทรโฆษ).
[-ทอน] ว. สนั่น, หวั่นไหว, สะเทือน, เช่น เสียงเทพอวยอาศิรวาทกำธรอากาศ ฦๅเลวงไชยไชย. (สมุทรโฆษ). (เทียบ ข. กํทรว่าบรรลือเสียง, ตีรัว).
[-นน] น. เงินค่าคำนับครู, เงินคํานับบูชาครูปี่พาทย์ คือพระประคนธรรพ หรือ พระนารท ซึ่งถือว่าเป็นครูเดิมของตนมีเทียนสําหรับจุดที่ตะโพนด้วย. (ข. กํณล่ ว่า เครื่องคํานับ,ค่ากำนล; ไม้สำหรับหนุนอย่างไม้หมอน).
[กำหฺนัด] (โบ) ก. กําหนัด เช่น พิศเพี้ยนพระพนิดาทุกขานลกํานัด ดัดรัตนธารี มาดู. (สมุทรโฆษ).
น. ผู้ป้องกัน, ผู้รักษา, ผู้ดูแล, เช่น หัวหมื่นกับกํานันพระแสง;(กฎ) ตําแหน่งพนักงานฝ่ายปกครองซึ่งมีอํานาจหน้าที่ปกครองราษฎรที่อยู่ในเขตตําบล. ก. กัน, ถือ, เช่น พระจงกํานันกําหนดสัญญา. (สุธน).
ก. ให้ของกันด้วยความนับถือ.