ค้นหาหมวดอักษร ก

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' กำเดา '

  กำเดา  หมายถึง น. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกําเดา. (ข. เกฺดา ว่า ร้อน);แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัดว่า ไข้กําเดา.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• กำเดาะ

  ว. กระเตาะ, รุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว. (ปาเลกัว).

• ก่ำต้น

  (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นมะกล่าตาช้าง. (ดู มะกล่า).

• กำตาก

  น. สิทธิพิเศษในค่าภาษีอากรขนอนตลาดที่พระเจ้าแผ่นดินยกให้แก่พระยาแรกนาขวัญในระหว่างพิธี ๓ วันในครั้งโบราณ.

• กำทวน

  ว. สนั่น, หวั่นไหว, ก้อง, เช่น เสียงมฤคคชสีหไกรสร สีหนาทกําธรกําทวนข้างป่าหิมพานต์. (สมุทรโฆษ).

• กำธร

  [-ทอน] ว. สนั่น, หวั่นไหว, สะเทือน, เช่น เสียงเทพอวยอาศิรวาทกำธรอากาศ ฦๅเลวงไชยไชย. (สมุทรโฆษ). (เทียบ ข. กํทรว่าบรรลือเสียง, ตีรัว).

• กำนล

  [-นน] น. เงินค่าคำนับครู, เงินคํานับบูชาครูปี่พาทย์ คือพระประคนธรรพ หรือ พระนารท ซึ่งถือว่าเป็นครูเดิมของตนมีเทียนสําหรับจุดที่ตะโพนด้วย. (ข. กํณล่ ว่า เครื่องคํานับ,ค่ากำนล; ไม้สำหรับหนุนอย่างไม้หมอน).

• กำนัด

  [กำหฺนัด] (โบ) ก. กําหนัด เช่น พิศเพี้ยนพระพนิดาทุกขานลกํานัด ดัดรัตนธารี มาดู. (สมุทรโฆษ).