ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กำคูน '

    กำคูน  หมายถึง น. กํากูน เช่น กรรบูรแกมกําคูนคันธ์. (สมุทรโฆษ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ก่ำเคือ

    (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นมะกล่ำตาหนู. (ดู มะกล่า).

  • กำจร

    [-จอน] ก. ฟุ้งไป. (ส. ขจร ว่า ไปในอากาศ).

  • กำจัด ๑

    น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Zanthoxylum rhetsa(Roxb.) DC. ในวงศ์ Rutaceae ต้นและกิ่งก้านเป็นหนามใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๕-๘ คู่ ผลเล็ก ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ๖-๗ มิลลิเมตร ผิวขรุขระ มีกลิ่นฉุนคล้ายกลิ่นลูกผักชี เมล็ดกลมดําเป็นมัน ผลใช้เป็นเครื่องแกงเพื่อชูรส,พายัพเรียก มะข่วง หรือ หมากข่วง.

  • กำจัด ๒

    ก. ขับไล่, ปราบ, ทําให้สิ้นไป. (ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก).

  • กำจาย ๑

    ก. กระจาย. (ข. ขฺจาย).

  • กำจาย ๒

    น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Caesalpinia digyna Rottler ในวงศ์Leguminosae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ ต้นมีหนาม ดอกสีเหลืองออกเป็นช่อตามง่ามใบ ฝักพองหนา มีรสฝาด ใช้ย้อมหนังได้เมล็ดสีดําให้น้ามันจุดไฟ. (๒) ดู ขี้อ้าย (๑).

  • กำจาย ๓

    น. เรียกงาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ ว่า งากําจาย.(ปรัดเล).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒