ค้นหาหมวดอักษร ก

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' กำคูน '

  กำคูน  หมายถึง น. กํากูน เช่น กรรบูรแกมกําคูนคันธ์. (สมุทรโฆษ).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ก่ำเคือ

  (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นมะกล่ำตาหนู. (ดู มะกล่า).

• กำจร

  [-จอน] ก. ฟุ้งไป. (ส. ขจร ว่า ไปในอากาศ).

• กำจัด ๑

  น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Zanthoxylum rhetsa(Roxb.) DC. ในวงศ์ Rutaceae ต้นและกิ่งก้านเป็นหนามใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๕-๘ คู่ ผลเล็ก ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ๖-๗ มิลลิเมตร ผิวขรุขระ มีกลิ่นฉุนคล้ายกลิ่นลูกผักชี เมล็ดกลมดําเป็นมัน ผลใช้เป็นเครื่องแกงเพื่อชูรส,พายัพเรียก มะข่วง หรือ หมากข่วง.

• กำจัด ๒

  ก. ขับไล่, ปราบ, ทําให้สิ้นไป. (ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก).

• กำจาย ๑

  ก. กระจาย. (ข. ขฺจาย).

• กำจาย ๒

  น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Caesalpinia digyna Rottler ในวงศ์Leguminosae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ ต้นมีหนาม ดอกสีเหลืองออกเป็นช่อตามง่ามใบ ฝักพองหนา มีรสฝาด ใช้ย้อมหนังได้เมล็ดสีดําให้น้ามันจุดไฟ. (๒) ดู ขี้อ้าย (๑).

• กำจาย ๓

  น. เรียกงาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ ว่า งากําจาย.(ปรัดเล).