กำหมัด หมายถึง น. มือที่กําเข้าให้แน่นเพื่อจะชกหรือต่อย.
น. ซี่ล้อรถหรือเกวียน.
(โบ) น. กรรม เช่น ไข้เจ็บหมอตั้งกําไว้, ท่านว่าเป็นกํามของเขาเอง.(อัยการเบ็ดเสร็จ).
ว. สุกใส, เข้ม, จัด, (มักใช้แก่สีแดงหรือทองที่สุก).
(โบ) น. ด้าน, ฝ่าย, ทิศ.
น. นกขนปีกสีเขียว ปากแดง กินกุ้งและปลา. (พจน. ๒๔๙๓).
ว. เคลือบคลุม, คลุมเครือ, มีความหมายได้หลายนัย.
ก. จํากัดเข้า, จํากัดให้แคบเข้า.