กำปั้น หมายถึง น. มือที่กําเข้าให้แน่นเพื่อจะทุบเป็นต้น.
น. ศอกตูม คือ ศอกที่กํานิ้วมือ, กํา ก็เรียก เช่น ๒ ศอกกํา คือ๒ ศอกกับอีกศอกตูมหนึ่ง.
น. มือที่กําเข้า; ปริมาณของเต็มมือที่กําเข้า; กำ ก็ว่า; มาตราตวงตามวิธีประเพณีของไทยโบราณ ๔ หยิบมือ = ๑ กำมือ๔ กำมือ = ๑ ฟายมือ และอีกแบบหนึ่ง ๔ ใจมือ = ๑ กำมือ๘ กำมือ = ๑ จังออน.
น. มือที่กําเข้าให้แน่นเพื่อจะชกหรือต่อย.
น. ซี่ล้อรถหรือเกวียน.
(โบ) น. กรรม เช่น ไข้เจ็บหมอตั้งกําไว้, ท่านว่าเป็นกํามของเขาเอง.(อัยการเบ็ดเสร็จ).
ว. สุกใส, เข้ม, จัด, (มักใช้แก่สีแดงหรือทองที่สุก).
(โบ) น. ด้าน, ฝ่าย, ทิศ.