กาหัก หมายถึง น. นกเงือก. (พจน. ๒๔๙๓).
ดู ดุเหว่า.
ก. กะไหล่.
[กาน, กาละ-, กานละ-] น. รอยดําหรือแดงที่ผุดตามร่างกายคนเมื่อตายแล้ว. ว. ดํา, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. (ป.).
[กาละจัก] น. กาลจักร.
[กาละ-] ว. ฝ่ายดํา คือ ข้างแรม.
[กาละ-] น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง เป็นเมื่อมารดาออกไฟแล้วได้ ๕ เดือนยังอยู่ในเขตเรือนไฟ มีอาการร้องไห้แล้วหอบ หรือร้องไห้เมื่อหลับสะดุ้งผวาตื่นตกใจ. (แพทย์).
น. เกียรติมุข.