การางหัวขวาน หมายถึง ดู กะรางหัวขวาน.
[การิดตะ-] (ไว) น. ผู้ถูกใช้ให้ทํา, เป็นประธานของประโยค เรียงไว้หน้ากริยา 'ถูก-ให้' เช่น คนงานถูกนายจ้างให้ทํางานทั้งกลางวันและกลางคืน, ถ้ามิได้เป็นประธานก็เรียงไว้หลังบุรพบท 'ยัง' หรือกริยานุเคราะห์ 'ให้' เช่น นายจ้างยังลูกจ้างให้ทํางาน นายจ้างให้ลูกจ้างทํางาน.
[การิดตะ-] (ไว) ก. กริยาที่บอกว่าประธานเป็นการิตการกหรือผู้รับใช้, กริยาของประโยคที่แสดงว่าประธานทําหน้าที่เป็นการิตการกคือ เป็นผู้ถูกใช้ กริยาของการิตวาจกใช้กริยานุเคราะห์ 'ถูก' 'ถูก-ให้'หรือ 'ถูกให้' เช่น ลูกจ้างถูกนายจ้างให้ทํางาน.
[การุน] น. ความกรุณา. (ป., ส.).
น. ต้นกะเรกะร่อน. (พจน. ๒๔๙๓).
ดู กระเรียน ๑.
น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ดู กระเรียน ๒).
[กาน, กาละ-] น. เวลา, คราว, ครั้ง, หน. (ป., ส.).