กายสิทธิ์ หมายถึง ว. มีฤทธิ์เดชต่าง ๆ อยู่ในตัว. กายสุจริต [กายยะสุดจะหฺริด]น. ความประพฤติชอบทางกาย ได้แก่ การไม่ฆ่าสัตว์ ๑การไม่ลักทรัพย์ ๑ การไม่ประพฤติผิดในกาม ๑.
[กายาพะยบ] น. ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น มือ เท้า.(ป., ส. กาย + อวยว).
น. ร่างกายซึ่งเป็นใหญ่ในการรับสัมผัส. (ป. กาย + อินฺทฺริย).
ก. พาด, พาดไขว้กัน, เช่น เอาฟืนก่ายกัน, พาดเกยอยู่หรือค้างอยู่ เช่น เอามือก่ายหน้าผาก นอนเอาขาก่ายกัน, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคํา เกย เป็น ก่ายเกย หรือ เกยก่าย.
ว. มักใช้เข้าคู่กับคํา มากมาย เป็น มากมายก่ายกอง หมายความว่ามากเกิน, ล้นหลาม.
ดู กาย, กาย-.
ดู กาย, กาย-.
น. ยางไม้ชนิดหนึ่ง สีเหลืองแก่ ใสคล้ายแก้ว.