กามวิตถาร หมายถึง [กามวิดถาน] น. การประกอบกามกิจที่ผิดปรกติวิสัย เช่น รักร่วมเพศ,การทรมานตนหรือผู้อื่นก่อนหรือในระหว่างร่วมเพศ. ว. ผิดปรกติทางเพศเช่นนั้น.
ว. พร้อมด้วยกามคุณ เช่น เสด็จเสวยอุฬาริกราชกามสมังคีศรีสุขุมสุข.(ม. ร่ายยาว นครกัณฑ์). (ป. กาม + สมงฺคี = มีความพร้อมเพรียง).
ว. เกิดแต่กาม. (ป., ส.).
(กลอน) น. กาม เช่น เข้าแต่หอล่อกามา. (มูลบท).
น. โทษแห่งกาม. (ป. กาม + อาทีนว).
ว. ที่ยังข้องอยู่ในกาม, ที่ท่องเที่ยวอยู่ในกามภพ. (ป. กาม + อวจร).
น. อามิสคือกาใม เช่น ฝ่ายเจ้าช้างจงจม ตมเปือกกามามิศ.(ม. คําหลวง ทานกัณฑ์). (ป. กาม + ส. อามิษ).
น. กามคุณ, อารมณ์ที่น่าใคร่. (ป. กาม + อารฺมณ).