กาบ ๑ หมายถึง น. เปลือกหุ้มชั้นนอกของผล ช่อดอก หรือลําต้นของต้นไม้บางชนิด ลอกออกได้ เช่น กาบมะพร้าว กาบหมาก กาบกล้วย,โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น.
น. ส่วนที่หุ้มจั่นหมาก จั่นมะพร้าว.
น. ส่วนล่างของทางใบที่หุ้มรอบลําต้นหมากเมื่อแก่จัดแล้วหลุดลงมา.
น. ชื่อกาบกระหนกชนิดหนึ่งที่ประกอบกับโคนเสา เช่นเสาบุษบก มีลักษณะคล้ายอินทรธนูละคร.
น. ชื่อหอยน้ำจืดกาบคู่หลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Unionidaeและ Amblemidae เปลือกบางหรือหนาแล้วแต่ชนิดและวัยมีหลายขนาด ผิวนอกเป็นสีเขียวคล้ำหรือน้ำตาลเข้ม ด้านในเป็นมุก เช่น ชนิด Chamberlainia hainesiana, กาบน้ำจืด ก็เรียก.
น. คํากํากับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือตรงกับเลข ๑.
ว. เสียงร้องของเป็ด.
น. ชื่อหอยน้ำจืดกาบคู่ชนิด Uniandra contradens ในวงศ์Amblemidae เป็นหอยกาบขนาดกลาง, กี ก็เรียก.