กาซะลอง หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นปีบ. (ดู ปีบ ๑).
น. ชื่อไม้ต้นชนิด Radermachera ignea (Kurz) Steenisในวงศ์ Bignoniaceae ชอบขึ้นตามที่ค่อนข้างชุ่มชื้นทางภาคเหนือ เปลือกเรียบสีเทา ดอกสีเหลืองทอง,อ้อยช้าง ก็เรียก.
[กานจะนะ-] (แบบ) น. ทอง. (ส.; ป. ก?ฺจน).
น. พระราชพิธีที่พระเจ้าแผ่นดินกระทำเมื่อครองราชสมบัติได้ ๕๐ ปี.
[กาด] (แบบ) น. ไม้ฟืน เช่น คือโกยกาฐอันกองแลนองธรณิภาคกลาดกล่นถกลหลาก อนันต์. (สรรพสิทธิ์), กาษฐะ ก็ใช้.(ป. กฏฺ?; ส. กาษฺ?).
น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุล บางชนิดใช้ใบ บางชนิดใช้หัวเป็นผัก เช่น ผักกาดกวางตุ้ง (Brassica chinensis Jusl.) ผักกาดขมหรือ ผักกาดเขียว (B. juncea Czern. et Coss.) ผักกาดขาว หรือแป๊ะช่าย (B. chinensis Jusl. var. pekinensis Rupr.) ผักกาดหัวหรือไช้เท้า (Raphanus sativus L.) ในวงศ์ Cruciferae, ผักกาดหอม(Lactuca sativa L.) ในวงศ์ Compositae, ผักเหล่านี้เป็นพรรณไม้ที่นําเข้ามาปลูกเพื่อเป็นอาหาร.
(ถิ่น-พายัพ) น. ตลาด.
น. เรียกน้ำมันชนิดหนึ่งที่ใช้ตามตะเกียงว่า น้ำมันก๊าด. (อ. kerosene).