ก้างปลา หมายถึง น. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Phyllanthus และ Securinegaวงศ์ Euphorbiaceae ใบยาวรี ปลายใบทู่ ออกดอกเป็นกลุ่มอยู่ตามง่ามใบแถวปลายกิ่ง ชนิดผลสีขาว เรียก ก้างปลาขาว(S. virosa Baill.) ชนิดผลสีคล้ำ เรียก ก้างปลาแดง(S. leucopyrus Muell. Arg.) และชนิด P. reticulatus Poir.ชนิดหลังนี้เรียกกันว่า ก้างปลาเครือ ใช้ทํายาได้.
ดูใน กา ๑.
(๑) ดู กาสามปีก (๑). (๒) ดู ราชดัด.
น. อากาศธาตุ, (วิทยา) สถานะหนึ่งของสสาร รูปร่างและปริมาตรไม่คงที่ ขึ้นอยู่กับภาชนะที่บรรจุ, เรียกไฟซึ่งเกิดจากการจุดอะเซทิลีน ซึ่งได้จากก้อนแคลเซียมคาร์ไบด์ทําปฏิกิริยากับน้ำว่า ไฟก๊าซ, แก๊ส ก็ว่า. (อ. gas).
น. แก๊สพิษชนิดหนึ่ง มีกลิ่นเหม็นเหมือนไข่เน่า มีสูตร H2Sเกิดขึ้นจากการเสื่อมสลายของสารอินทรีย์ที่ประกอบด้วยกํามะถันในธรรมชาติมักมีปรากฏละลายอยู่ในบ่อน้ำร้อนและในแหล่งน้ำแร่บางแห่ง. (อ. hydrogen sulphide).
น. ธาตุที่เป็นแก๊ส มีสมบัติไม่ไวต่อปฏิกิริยาเคมี ได้แก่ ฮีเลียมนีออน อาร์กอน คริปทอน ซีนอน และเรดอน, ปัจจุบันเรียกก๊าซมีตระกูล, แก๊สมีตระกูล (noble gases) หรือ ก๊าซหายาก,แก๊สหายาก (rare gases). (อ. inert gases).
น. แก๊สที่เกิดจากการเสื่อมสลายผุพังของสิ่งมีชีวิต หรือสิ่งที่สืบเนื่องจากสิ่งมีชีวิต ติดไฟได้ ใช้เป็นเชื้อเพลิงเป็นต้น.
น. สารที่อยู่ในสภาพที่แพร่กระจายเป็นไอหรือควันทําให้ระคายเคืองนัยน์ตาอย่างรุนแรง น้ำตาไหล และมองไม่เห็นชั่วขณะหนึ่ง.(อ. tear gas).