กากภาษา หมายถึง [กากะพาสา] น. ชาติกา เช่น ลางมารนิรมิตอินทรีย์ เศียรเป็นอสุรี และกายเป็นกากภาษา. (คําพากย์).
ดู กระทิง ๒.
น. เครื่องสําหรับวางหนังสือใบลาน ทําด้วยไม้ ๘ อันร้อยเชือกไขว้กัน.(รูปภาพ กากะเยีย)
น. กาตัวเมีย. (ป., ส.).
น. หญิงมากชู้หลายผัว. (เป็นคําด่า มีเค้าเรื่องมาจาก กากาติชาดก).
ว. สีน้าตาลปนเหลือง, สีสนิมเหล็ก.
ว. สีเขียวขี้ม้า.
ก. ถ่างออก เช่น กางขา, คลี่ เช่น กางปีก, เหยียดออกไปเช่น กางแขน, ขึงออกไป เช่น กางใบ กางมุ้ง, แบะออกเช่น กางหนังสือ. ว. ที่ถ่างออก คลี่ออก เหยียดออก ขึงออกหรือ แบะออก เช่น หูกาง ท้องกาง.