กัลโหย หมายถึง [กัน-] ก. กรรโหย เช่น สารเสียงหงสกัลโหย. (สมุทรโฆษ).
[กันละ - ] น. ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ ยาชัน รูปคล้ายกระบุงไม่มีคอ ใช้ใส่น้ำ, กะออม กระออม หรือ กะละออม ก็ว่า.
[กัน-] ว. กรรเอา, กลมกล่อม. (ข. กฺรเอา).
[กัดสะมน] (แบบ) ว. น่าเกลียด, ไม่งาม, อุจาด, เช่น บพิตรพราหมณ์นี้กาจกัศมลร้ายพ้นคนในโลกย์นี้. (ม. คําหลวง กุมาร). (ส.).
[กัดสะหฺยบ] (แบบ) น. เต่า. (ส.).
[กัดสะหฺนะ] (กลอน) น. กษณะ, ขณะ, เช่น ในเมื่อกาลกัษณ.(ม. คําหลวง สักบรรพ).
น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดําร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. (อภัย).
(สํา) ว. ลักษณะที่คนผิวดําแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีแดง.