กับแกล้ม หมายถึง [-แกฺล้ม] น. ของกินกับเหล้า, แกล้ม ก็ว่า.
[-เรด] (แบบ; กลอน) น. การบูร เช่น กับบุเรศสมุลแว้งก็มี.(ม. คําหลวง มหาพน). (ป. กปฺปุร).
[กับ] น. อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์มาล้างโลก, บางทีใช้เข้าคู่กับคํา กัลป์ เช่นชั่วกัปชั่วกัลป์ นานนับกัปกัลป์พุทธันดร. (ป. กปฺป; ส. กลฺป).(ดู กัลป-, กัลป์).
น. นายเรือ. (อ. captain).
[กับปะหฺนก] (แบบ) ว. กําพร้า, น่าสงสาร, เช่น อันว่าพราหมณชรา ชีณกัปนก. (ม. คําหลวง ชูชก).(ป. กปณก).
(แบบ) ว. อันทอด้วยฝ้าย. (ดู กรรบาสิก).
[กับปิยะ] ว. สมควร. (ป.).
[-การก] น. ผู้ปฏิบัติภิกษุในเรื่องปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหารที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค.